HISTORIA JEDNOSTKI WOJSKOWEJ
NR 2016


Chcąc powiązać dzieje 2 Brygady Łączności z Wałcza z istniejącymi wcześniej jednostkami łączności, należało by wspomnieć o fakcie, że jej numer (JW 2016) który odziedziczyła ona po 1 Pułku Łączności a wcześniej po 5 pułku i pułku MON wywodzi się podobno z czasów II Wojny Światowej. Mianowicie ten sam numer jednostki przypisany był do 1 Samodzielnego Pułku Łączności 1 Armii Wojska Polskiego.

Jednostki te poza ich numerem łączy ciągłość przeistaczania się jak i jej żołnierze, których zasadniczy procent przenoszony był z rozwiązywanych do nowotworzonych jednostek. Przedstawione to zostało w odnośniku TRADYCJE.
   Ta część opracowania obejmie szczegółowe dzieje tych jednostek opracowane na podstawie istniejących jeszcze kronik oraz notatek i ulotnej aczkolwiek (dotyczy to głównie brygady) nie zastąpionej ludzkiej pamięci.

 

 
Zacznijmy więc od początku ...

 

(Aby przejść do opracowań dotyczących poszczególnych jednostek - kliknij ich nazwę)


 

1 SAMODZIELNY PUŁK ŁĄCZNOŚCI
1 ARMII WOJSKA POLSKIEGO

Powstał w Trojanowie k/Żytomierza na podstawie Rozkazu Organizacyjnego Armii Polskiej Nr.001 z dnia 31.03.1944 r. wydanego przez  generała brygady Zygmunta Berlinga na bazie 1 samodzielnego batalionu łączności 1 Korpusu Wojska Polskiego.

DOWÓDCY   - Ppłk Wiktor ZARUCKI (PO)
    - Ppłk Romuald MALINOWSKI
    - Ppłk Wiktor ZARUCKI

Swój szlak bojowy podczas II Wojny Światowej rozpoczął w rejonie Dęblina i Puław. Później brał udział w operacji warszawskiej, w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego, w walkach o Kołobrzeg i w operacji berlińskiej. Swój szlak bojowy zakończył nad Łabą. Podczas działań wojennych zginęło siedmiu żołnierzy pułku.

Po zakończeniu działań wojennych w lipcu 1945 roku pułk przeniesiono do Katowic, gdzie we wrześniu go rozwiązano.


 

PUŁK ŁĄCZNOŚCI
MINISTERSTWA OBRONY NARODOWEJ

Formowany od 8 sierpnia 1949 roku na bazie 1 Samodzielnego Batalionu Łączności MON powstałego z sił i środków 3 Samodzielnego Pułku Łączności, 3 Samodzielnego Batalionu Łączności i 22 Samodzielnego Batalionu Łączności.

DOWÓDCY   - Ppłk Józef GABSZEWICZ               1949-1952
    - Płk Michał AFANASJEW                1952-1954
    - Mjr Henryk BOGDANOWICZ       1954 -1956

Początkowo stacjonował przy ulicy Podchorążych w Warszawie (miejsce stacjonowania 1 Samodzielnego Batalionu Łączności), od 1951 roku przeniesiony do koszar przy ulicy Żwirki i Wigury. W 1957 roku przemianowano go na 5 Pułk Łączności. Tak jak 1 sbł MON był przeznaczony do zapewnienia łączności dowodzenia Ministerstwa Obrony Narodowej.


 

5 PUŁK ŁĄCZNOŚCI
 

Powstał w 1957 roku z przemianowanego Pułku Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej. Tak jak jego poprzednik był przeznaczony do zapewnienia łączności dowodzenia MON - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

DOWÓDCY   - Ppłk Henryk RYŚ                       1957-1964
    - Ppłk Mieczysław KLUKA          1965-1967

Stacjonował przy ulicy Żwirki i Wigury w Warszawie. W 1965 roku dla zapewnienia sprawniejszej realizacji zadań na wypadek wojny - przeniesiono go z Warszawy do Wałcza do koszar przy ulicy Kościuszki, gdzie 9 maja 1967 roku zmieniono mu nazwę na 1 Pułk Łączności.

 


 

1 PUŁK ŁĄCZNOŚCI
 

Powstał w 1967 roku z przemianowanego 5 Pułku Łączności w Wałczu. Tak jak 5 PŁ przeznaczony był do zapewnienia łączności dowodzenia MON - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego poprzez organizację i budowę wysuniętych, tyłowych i zasadniczych stanowisk dowodzenia.

DOWÓDCY   - Płk Mieczysław KLUKA               1967-1971
    - Płk Stanisław MARKOWSKI       1972-1975

Stacjonował dalej przy ulicy Kościuszki w Wałczu. Został rozwiązany w styczniu 1976 roku. Na jego bazie utworzono 2 Brygadę Łączności.

 


 

2 BRYGADA ŁĄCZNOŚCI
 

Została sformowana w okresie od stycznia do marca 1976 roku z sił i środków 1 Pułku Łączności w Wałczu uzupełnionych sprzętem i kadrą z innych jednostek łączności w kraju. Tak jak 1 PŁ przeznaczona była do zapewnienia łączności dowodzenia tzw. Frontu Północnego Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego. Tworzono go na wypadek wojny z 3 armii polskich oraz armii ZSRR, NRD i czeskiej. Zalążkiem sztabów stanowisk dowodzenia Frontu Północnego była kadra i pracownicy Sztabu Generalnego Wojska Polskiego uzupełniana w ramach przydziałów mobilizacyjnych kadrą naukową np. ze szkolnictwa wojskowego. Zadaniem brygady wraz z siłami 1 Pułku Zabezpieczenia z Oleśnicy i 15 Brygady Radioliniowo - Kablowej z Sieradza była budowa: wysuniętych stanowisk dowodzenia (WSD), zasadniczych stanowisk (SD), zapasowych stanowisk (ZSD) i pomocniczych węzłów łączności (PWŁ). Zadanie budowy (dotychczas realizowane przez batalion KSD pułku) kwatermistrzowskich lub tyłowych stanowisk dowodzenia (KSD lub TSD) przeszło wraz z jednym z batalionów do nowoutworzonego w Kwidzynie - Pułku Łączności KSD.  2 Brygada Łączności rozwijała i uruchamiała węzły łączności (WŁ) stanowisk dowodzenia, pułk zabezpieczenia organizował same stanowiska - miejsca pracy sztabu a brygada z Sieradza na bazie osi radioliniowych i magistrali kablowych dokonywała połączeń węzłów łączności oraz ich podłączeń do struktury telekomunikacyjnej państwa.

DOWÓDCY   - Płk Stanisław MARKOWSKI                  1976-1978
    - Płk Włodzimierz AUGUSTYNOWICZ    1978-1988
    - Płk Janusz  MODRZYŃSKI                     1989-1991
    - Płk Lech ZAKRZEWSKI                         1992-1998
    - Płk Wojciech RESZKA                             1999-2001

Brygada stacjonowała dalej przy ulicy Kościuszki w Wałczu. W związku z redukcją sił zbrojnych RP oraz ich zmianami jakościowymi i organizacyjnymi (cyfryzacja systemów i wstąpienie Polski do NATO) rozkazem Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 14 maja 2001 roku - z dniem 31 grudnia 2001 roku 2 Brygadę Łączności rozwiązano. Częścią sił i niektórych środków rozwiązanej brygady zasilono utworzony wcześniej na jej bazie i w strukturach 100 Batalion Łączności i Batalion Sieci Bazowej ...
 

                                     ale to już NOWA HISTORIA ... niech ją napiszą nasi następcy !!

 



Powrót do strony głównej