Polowy kabel dalekosiężny - PKD 2 x 2.

    Polowy kabel dalekosiężny PKD 2 x 2  używany był do rozwijania linii polowych napowietrznych przeznaczonych do zwielokrotnienia urządzeniami telefonii wielokrotnej. Najczęściej była to 12 kanałowa aparatura P-304. Sposób realizacji magistrali w takim systemie, opisany jest na stronie AŁD-1. Kabel ten niejednokrotnie wykorzystywany był też do podłączenia do centrali telefonicznej węzła łączności samodzielnych punktów np. lądowiska, do którego nie opłacało się rozwijać linii kablem ciężkim (typu TTWK) a jednoparowa linia PKA nie zabezpieczyłaby uruchomienia aparatu z centrali dalekosiężnej i aparatu CA z centrali wewnętrznej węzła łączności.

Typowy odcinek kabla PKD 2 x 2 miał długość 250 m, 4 żyły miedziane (2 pary) i zakończony był identycznymi półzłączami zamykanymi pokrywką. Odcinek kabla mieścił się na typowym bębnie kablowym typu UBK-1.Kabel posiadał powłokę i izolację żył z tworzywa sztucznego. Aby nie pomylić żył, co na długości jednego odcinka dawało przesłuch pozwalający prowadzić normalną rozmowę, izolacja obu par miała inny kolor. Dla niewtajemniczonych w arkana teletransmisji należy dodać, że żyły danej pary nie mogą biec obok siebie a są usytuowane jak na zdjęciu bolec-bolec i druga para gniazdo-gniazdo.